અશોક દવે :
આજે કોનો હૅપી બર્થ ડે છે...?
બર્થ-ડે પાર્ટીઓનું તો કેવું છે કે , બર્થ-ડે પાર્ટીઓનું તો એવું જ હોય છે !
જમવાનું કીધું હોય એટલે તો જવું પડે જ ! અને ગયા પછી જમીને જ આવવું પડે. જમવું જરૂરી એટલા માટે છે કે ,
આપણા પર્સનલ કોઇ જાતના ઉમંગ-ઉલ્લાસ વગર ₹ ૫૦૦/-થી માંડીને ₹ ૧ , ૦૦૦/-ની ગિફ્ટ રૅપરમાં વીંટાળીને લઇ ગયા હોઇએ ,
આપણા પોતાના કપડાં ઉપર મોંઘા ભાવના ફ્રેન્ચ-પરફ્યૂમો છાંટયા હોય ,
સોસાયટીવાળા આપણને જોઇ શકે , એ માટે ગાડીમાં બેસતા વારો વધારે લગાડી હોય , ( વાઇફોઝની વાત થાય છે ! - સ્પષ્ટતા પૂરી)
માણસને બદલે ભૂત થયા હોત તો વહેલા પહોંચત , એવા વિચારો આવે એટલો રાક્ષસી ટ્રાફિક-જામ દર બબ્બે કીલોમીટરે.
ગાડીનું એ.સી. ચાલુ ન રાખો તો ફ્રેન્ચ-પરફ્યૂમને બદલે ઘાસલેટ છાંટીને નીકળ્યા હો , એવી વાસ મારે !
અને બસ્સો-અઢી સોનું પેટ્રોલ બાળ્યું હોય , એ બધું વસૂલ તો કરવું પડે !
આ કારણે ગયા પછી જમ્યા વિના પાછું ન અવાય !
આમ જોવા જાઓ તો પાર્ટીમાં ન જાઓ ને બહાર હોટેલમાં જમી લો તો બે જણનું ₹ ૫૦૦-૭૦૦માં પતી જાય , પણ પાર્ટીમાં ગયા વિના કોઇનું ચાલ્યું છે? એ પોતે રહેતા હોય બોપલમાં ને આપણે મણીનગરમાં , એટલે હોટલે ય બોપલવાળી રાખી હોય , એમાં આપણે એવા સિવાઇ જઇએ કે , એક બંગલો બોપલમાં ય રાખી લેવો સસ્તો પડે ! આના કરતા કોકના બેસણામાં જઇ આવવું સારૂં પડે! કોઇ ખર્ચો તો નહિ ને એક જ એરીયામાં બે-ત્રણ બેસણાં પતાવવાના હોય તો બહુ સસ્તાં પડે ! બર્થ-ડે પાર્ટીઓ એક જ એરીયામાં હોય ને બે પતાવવાની હોય તો ઉપરથી મોંઘી પડે...
જમવાનું એકમાં ને ગિફ્ટો બે ય માં ! સુઉં કિયો છો ?
તમે જોઇ જુઓ કે , બર્થ-ડે પાર્ટીઓ આપણી પાસે કેટલું જુઠ્ઠું કરાવે છે ! ગાડીમાંથી ઉતરતી વખતે ગમે તેવો મૂડ હોય , પણ હૉટલના ગૅટ પર પહોંચતા મોંઢા ઉપર ખડખડાટ હસવાનું મહોરૂં પહેરી લેવાનું...! સાલું કઇ કમાણી ઉપર એના બર્થ-ડે ઉપર આપણને આટલી ખુશી થતી હોય... ? એમને મળતા વ્હેંત કારણ વગરની ' જોક્સો ' મારવાની , એ તો જુદું ! એના કરતા ય એની ફાલતુ જોક ઉપર આપણે હસવું પડે , એ હવે નથી પોસાતું... ભાઇ... નથી પોસાતું !
પાર્ટીમાં પહોંચી ગયા પછી ય ક્યાં સુખ હોય છે ? આપણી માફક દરેક પાર્ટીમાં પહોંચી જનારા ત્યાં હોય જ... આમંત્રણ ભલે ને નામનું મળ્યું હોય ! એમની સાથે પાછી દેશની સુરક્ષાની વાતો કરવાની તેમ જ મોદીએ શું કરવું જોઇએ , એની સલાહ પેલી પાર્ટીને આપણે આપવાની ! આપણું ધ્યાન વૅલકમ-ડ્રિન્ક્સ પીતી એની વાઇફ પર હોય , જેને ગુલાબી રંગની મૂછો ચોંટી હોય ! (સૌજન્ય ખાતરે ય... આપણાથી એ મૂછો કાઢી ય ન અપાય !... આમાં તો બન્નેની બાઓ ખીજાય !)
એક બાજુ બડી જોરોં કી ભૂખ લાગી હોય ને એ લોકો જમવાનું સ્ટાર્ટ કરતા ન હોય , કારણ કે હજી કૅક કાપવાની બાકી હોય ! કૅકો કપાવાના પાછા ટાઇમિંગો કોઇ ના હોય... એ તો મન થાય ત્યારે કપાય. આપણા જીવો અને પેટો અધ્ધર પહોંચ્યા હોય છતાં એ લોકોના મનો ના થાય.
આપણે હોટેલની બારી પાસે અદબ વાળીને ઊભા રહી રહીને કેટલું ઊભા રહીએ ? બહાર જોવામાં ય નીચે પાણી-પુરીની લારીવાળો દેખાતો હોય !
એ પછી ઘંટ વગાડીને કેક કાપવાની જાહેરાત થાય. હોળી પ્રગટાવવાની હોય , એની પહેલા ભક્તજનો એની આજુબાજુ ગરબાના આકારે ગોઠવાઇ જાય છે. બરોબર એ જ આકારે હૅપી બર્થ ડેની પાર્ટીમાં કૅકની આજુબાજુ આપણા ' દેસીઓ ' ભક્તિભાવથી ગોઠવાઇ જાય છે. એક તો , નાના છોકરાઓની જેમ મોંઢા ઉપર બાઘડા પહેરીને પાર્ટીમાં લેવા-દેવા વગરના બધા હસહસ કરતા હોય , એમાં બર્થ-ડે કોની છે , એની ખબર ન પડે. કારણ કોઇને ખબર નથી , પણ ફૂંકો મારવાની હોય , એની પહેલા લેવાદેવા વગરની લાઇટો ઑફ કરી દેવામાં આવે છે અને અંધારા ઘોરમાં ફોટોગ્રાફર બર્થ-ડે બૉયને ' સ્માઇલ પ્લીઝ ' ની બૂમો પાડતો રહે... તારી ભલી થાય ચમના... તું તારે આડેધડ ફોટા પાડે રાખ ને... સૅલ્ફીના જમાનામાં તારા ફોટા જોવા કોઇ નવરૂં નથી ! સાલો છપ્પન વરસનો ઢાંઢો થયો હોય તો ય કહેવાય ' બર્થ-ડે બોય ' ! જન્મદિવસ એની બાનો હોય તો એને ' બર્થ-ડે બા ' કહેવાય ?
મને ખબર નહિ કેમ , પણ કોઇની બર્થ-ડે પાર્ટીમાં ફૂંક મારેલી કૅક ખાવી ગમતી નથી. જેની બર્થ-ડે હોય , એણે સળગતી મીણબત્તીઓ હોલવવા થૂંક ન ઊડે , એ રીતે મસ્સમોટી ફૂંક મારવાની હોય છે. એમાં ફૂંકે-ફૂંકે ફેર પડે.... ઘણાની મીણબત્તીઓ ત્યાંની ત્યાં ઊભી હોય ને કૅક સામેની ભીંતે જઇને ચોંટે , એવી તોતિંગ ફૂંકો મારી હોય !
નાનું બાળક હોય તો હજી સમજ્યા. પણ ભરચક તમાકુ ખાનાર કે બીડીઓ પીનારાની બર્થ-ડે પાર્ટી હોય , એ પણ કૅક ઉપર ફૂંકો મારીને થૂંકો ઊડાડતો મીણબત્તાઓ હોલવે , એ તો ક્યાંથી સહન થાય ? કબડ્ડી-કબડ્ડી રમતો હો. , એમ આપણને કૅક ખવડાવવા ધસી આવેલો હાથ ધોયા વગરનો ચમનો સીધો આપણા મોંઢામાં નાંખે , એ ય મારાથી સહન ન થાય ! મને હજી આંખે પૂરતું દેખાય છે અને પ્લેટમાંથી મારી જાતે હું કૅક લઇ શકું એમ છું , છતાં , '' આઆઆ...આઆ , ચલો મોંઢું ખોલો જોઇએ... ચલો , આઆઆઆ...! '' એમ પરાણે આખા પાર્ટામાં બધાના મોંઢા ખોલાવીને છેલ્લે એવા એંઠા હાથે આપણી પાસે આવ્યો હોય... આપણાથી પાછી બહુ નાઓ ય ના પડાય , નહિ તો ઉત્સાહમાં આપણા નાકમાં કૅક પરોવી આવે !
પણ પાર્ટીનો મોટ્ટો મજો ' હૅપી બર્થ ડે ટુ યૂ ' ગાવાનો... આઇ મીન સાંભળવાનો , આઇ મીન જોવાનો આવે છે. ગીત અંગ્રેજીમાં હોવા છતાં રામદેવ પીરનો હેલો ગાતા હોય , એવા સાદે એકસામટા તાળીઓ વગાડતા શરૂ થાય. એકે યની તાળી બીજા સાથે મેળની ન હોય , જાણે તીનપત્તીના પત્તાં ચીપતા હોય કે જયઆદ્યાશક્તિની આરતી ગાતા હોય એવી તાળીઓ સાથે કોઇ મેળ વગરનું ' હૅપી બર્થ ડે ટુ યૂ... ' ગાવામાં જોડાય. ખરા ભરાઇ જાય , બર્થ-ડે બૉયનું નામ આવે ત્યારે ! કોકનો એ ડોહો મામો થતો હોય , કોકનો સસરો , કોકનો હજી આ ઉંમરે ય જમાઇ થતો હોય અને બાકીના માટે એ આજે ય ' કાળીદાસભાઇ ' જ હોય અને આવા કાળીદાસભાઇને બર્થ-ડે સૉન્ગમાં બેસાડવામાં ભલભલા ભરાઇ જાય છે. ન સૂરનું ઠેકાણું રહે , ન પ્રાસનું કે ન આખા નામનું ! હવે આ ઉંમરે ડોહાના નામની આગળ ' ડીયર ' લગાડવાની ક્યાં જરૂરત હતી , પરિણામે બર્થ-ડે સૉન્ગ ત્યાં જ પડતું મૂકીને કૅક ખવાઇ જાય!
સાચું પૂછો તો કૅક આપણા દેશની રીતરસમ નથી.કાપાકાપી આપણું કલ્ચર નથી. આપણા એકે ય તહેવાર કે પૂજનવિધિમાં છરી-ચપ્પા આવતા નથી.... અને ન જ રહેવાતું હોય તો કૅકને બદલે આખું છોડીયાવાળું નારીયેળ કાપવાનું રાખો ને !
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો